corona-nl

Doodsangst.

NOS - teletekst dinsdag 4 augustus 2020:

Voormalige coronapatiënten krijgen na hun ziekte vaak psychiatrische klachten zoals posttraumatische stressstoornis, angsten, slapeloosheid en depressie.

Dat zeggen wetenschappers in Italië die ruim 400 ex-coronapatiënten van een ziekenhuis in Milaan onderzochten, ruim een maand na hun behandeling. Meer dan de helft had een psychische stoornis, vooral angststoornissen.

De onderzoekers denken dat de klachten worden veroorzaakt door een reactie van het immuunsysteem, mogelijk gecombineerd met onder meer stress, sociale isolatie en de angst om anderen te besmetten.

Voormalige coronapatiënten krijgen na hun ziekte vaak psychiatrische klachten zoals posttraumatische stressstoornis, angsten, slapeloosheid en depressie. De onderzoekers denken dat de klachten worden veroorzaakt door een reactie van het immuunsysteem, mogelijk gecombineerd met onder meer stress, sociale isolatie en de angst om anderen te besmetten.

In meer normale taal lezen we hier dat deze patiënten van pure angst gek geworden zijn en door een in paniek geraakt besturingssysteem (hier weer eens immuunsysteem genoemd), dat handelt in reactie op de stress en niet in combinatie er mee, dat kan helemaal niet, tot afwijkend gedrag worden gedwongen. Sociale isolatie en de angst om anderen te besmetten vallen gewoon onder stress.
Het besturingssysteem heeft machteloos toe moeten zien hoe het lichaam werd gesloopt en het zal door ingrijpen in het gedrag van deze mensen proberen een herhaling van de ramp te voorkomen.

Dit verhaal is een duidelijke indicatie dat de ‘gesedeerde’ patiënten op de IC’s alles bewust meegemaakt hebben, inclusief het opblazen van hun hart.

Slapeloosheid: in de slaap komen alle verschrikkingen weer voorbij. De spanning loopt zo hoog op dat het lichaam oncontroleerbaar in beweging zou komen en er zware beschadigingen aan het zenuwstelsel zouden ontstaan als het besturingssysteem de slaap niet zou afkappen, maar zou proberen om tegen heug en meug door te zetten. Dit gebeurt alleen bij hen die op de IC hebben gelegen uiteraard.
Wie niet aan die verschrikkingen heeft bloot gestaan zal juist extra slapen om alle reparaties en aanvullingen op de inhoud van het geheugen zo voorspoedig mogelijk te laten verlopen. Het controleren, repareren en uittesten van alle programma’s en alle gegevens die gedurende een mensenleven werden opgeslagen is een monsterklus die heel lang, in zeer ernstige gevallen levenslang, kan duren. En dan hebben we het nog niet eens over de reparatie van het lichaam, van het hart bijvoorbeeld.

Depressie: het wegens overbelasting stilzetten van de toevoer van nieuwe gegevens (men wordt gedwongen zich daarvoor af te sluiten) en van alle activiteiten, omdat die tot nieuwe rampen zouden kunnen leiden. Het besturingssysteem kan niet inschatten wat tot de ramp aanleiding heeft gegeven en dwingt daarom het stopzetten van alle activiteiten af.

Homo Combinatus is in een wat andere stijl geschreven dan deze website. Bladzijde 111:
Als de Iks het in hun gekke hoofd halen om iedere dag tien rondjes om de kerk te hollen zullen de Beheerders hen daartoe in staat stellen, die hebben tenslotte geen idee van het hoe en waarom. Krijgen laatstgenoemden door dat het allemaal niets oplevert - behoudens een uitgeput lichaam - dan draaien ze gewoon de kraan dicht.
'Ik kan het niet meer opbrengen', zeggen de Iks dan en zijn uitgejogd.
Of: 'Ik ben aan een nieuwe uitdaging toe . . .' en dat gaat dan weer net zolang tot de Beheerders er genoeg van hebben.

Het besturingssysteem, in het boek de Beheerders genoemd, is resultaatgericht. Het laat zich niet misbruiken voor activiteiten die volkomen nutteloos blijken of lijken te zijn. Het zigzaggen en afstand houden vanwege de anderhalvemeter-norm is een voortdurende belasting, die geen enkele voldoening oplevert; dat accepteert het dus niet, ook al staan alle deskundigen van de wereld op hun achterste benen!
Een goed voorbeeld is het Nordic Walking. Niemand zeult meer rond met een stel van die sticks, die alleen maar een onnodige belasting veroorzaken. En stel nu eens dat het gebruik er van verplicht zou zijn gesteld onder het motto 'Jongens, wat knappen we daar van op!'. Zou dan de hele wereld braaf met die ondingen blijven rondzeulen? Een oud Nederlands spreekwoord luidt: 'De kruik gaat zo lang te water tot hij barst'. Dat is dus het moment waarop het besturingssysteem, dat zich niet laat misbruiken, ingrijpt.

Is er nu echt niet één van onze politieke helden die de kat de bel durft aan te binden om de waarheid over de gang van zaken op de IC's boven tafel te krijgen? Veel te druk met vliegen vangen natuurlijk.
Vliegen schijnen een ontzettend kostbaar bezit te zijn in de politieke wereld, waar men zijn tijd hoofdzakelijk doorbrengt met het vangen van deze diertjes, die daarbij volgens de traditie afgepakt dienen te worden van anderen. ‘Afvangen’ heet dat volgens insiders. Het betreft een soort wedstrijd, die een sterk verslavende uitwerking op de deelnemers heeft, hele dagen kan duren en bij voorkeur uitgevochten wordt voor het oog van de televisiecamera’s. Wij gebruiken hier bewust het woord ‘uitgevochten’ omdat deze mensen zo in hun spel opgaan dat ze zich als een soort gladiatoren gaan zien en daarom voor de ruimte waarin ze hun schermutselingen(!) uitvoeren zelfs het woord ‘arena’ gebruiken: de politieke arena. Het zogenaamde ‘muggenziften’ schijnt in deze kringen zelfs als topsport te worden beoefend.
Maar misschien is één van deze vliegeniers op een boerderij geboren. Zo iemand zou de koe bij de horens kunnen vatten! Tenzij het beestje onthoornd is door zo’n blauw aangelopen apneuende dierendokter natuurlijk (zie op deze website Apneu, helemaal onderaan).

Eind juli werd door RTL-Z gewezen op een vreemd verschijnsel: het aantal besmettingen nam in rap tempo toe, maar het aantal opnames op de IC’s niet!

Vanuit de IC-wereld kwam een verbazingwekkende reactie: men had in de voorgaande maanden veel geleerd (ze moesten blijkbaar vanaf nul beginnen, zowel de IC als de bestrijding van virussen zal iets nieuws geweest zijn) en achtte het nu niet meer zo erg nodig om de mensen op de IC onder te brengen . . . . .
En dan als klap op de vuurpijl nog even terloops de mededeling dat de patiënten in het vervolg niet meer onder hoge druk zouden worden beademd. Moeten wij hieruit de conclusie trekken dat de patiënten niet meer worden gesedeerd??? En zouden wij nu echt geen recht hebben op de nodige uitleg? In een later stadium volgde nog een cursus ‘van een mug een olifant maken’ over een paar middeltjes die een wonderbare werking zouden hebben, iets waarover zelfs in eigen kring grote twijfel bestond.

En daar had je het al:

nrc.nl 4 juli 2020: Virusremmer remdesivir als eerste coronamiddel goedgekeurd.

MSN 20 november 2020: RTL nieuws: 'Coronamiddel' remdesivir was al goedgekeurd, maar de WHO raadt het nu af.

Het is het bekende patroon: alle wedstrijden verbieden of in elk geval frustreren en zelf met zo veel mogelijk kabaal en voor een zo groot mogelijk publiek een potje paniekvoetbal spelen. In de amateurklasse nogwel!
Niemand is verantwoordelijk, over het al dan niet afnemen van de bestelde honderdduizenden doses geen woord.

Andere voorbeelden van paniekvoetbal zien we bij de verhalen over de verspreiding van het virus door kinderen en bij het lockdowngedoe.
Eerst heette het dat kinderen totaal geen factor zijn bij de verspreiding van Covid-19. Daarna verscheen het ene warrige verhaal na het andere, tot we nu eindelijk zijn aangeland bij de werkelijkheid:

MSN 20 november 2020: WEL.NL: Kinderen met corona mogelijk sleutelfactor bij verspreiding virus. Dit artikel gaat over een Engels onderzoek, u kunt het zelf wel opzoeken.

MSN 27 februari 2021: RTL Nieuws: Corona-uitbraak in kleuterklassen Amsterdamse school. Een flinke uitbraak van Corona op een Amsterdamse basisschool: vooral onder de kleuters waren er veel besmettingen.

Bij het lockdowngedoe zien we dat de verantwoordelijken zich blindelings vast blijven klampen aan iedere strohalm die voorbij komt drijven, zonder te beseffen dat er ook nog eens zoiets als het ooievaar-syndroom bestaat. Dit syndroom werd jaren geleden door een Zweedse meneer, wiens naam wij ons helaas niet herinneren, gedocumenteerd alsvolgt:

Er waren in een bepaald jaar in een gebied in Zweden extreem veel ooievaars en er werden in dat jaar in dat gebied extreem veel baby's geboren. Waarmee het oorzakelijk verband tussen ooievaars en baby's overduidelijk werd bevestigd!

Bij de lockdowns zien we precies hetzelfde: ten tijde van de eerste lockdown zakte het aantal besmettingen wat en dat kwam dus(!) door de lockdown. Bij alle latere lockdowns blijkt de vlieger niet op te gaan maar toch wordt, in volle paniek, krampachtig vastgehouden aan dat volkomen onwerkzame systeem.

Lockdowns werken niet. Virusje Covid-19 trekt zich nergens iets van aan en verspreidt zich als een razende. Dit kan alleen maar betekenen dat degenen die de lockdowns veroorzaken geen enkel begrip hebben van de manier waarop deze virusjes overleven en zich verspreiden. Zij zijn dus niet deskundig. Men heeft deze mensen echter op zo'n hoog voetstuk gezet dat ze er met geen mogelijkheid zelfstandig vanaf kunnen komen zonder een doodsmak te maken. Zij zullen geholpen moeten worden, opdat er eindelijk een eind aan de waanzin kan komen, waardoor miljoenen mensen zwaar beschadigd zijn geraakt, de hele economie in puin ligt en alle moeizaam opgebouwde financiële reserves opgebruikt zijn.

Met de virusjes is het als met het zand uit de Sahara: van tijd tot tijd krijgen we een lading over ons heen en dan kun je de deuren barricaderen, alle kieren dichtplakken en zeggen dat je er geen last van hebt, maar eens zal de deur weer open moeten, al was het alleen maar om Sinterklaas binnen te laten, en dan blijkt de hele omgeving er onder te zitten.

Aan alles komt een eind, of het nu om een zandstorm, een epidemie, een pandemie of gewoon een pakje mie gaat. En daar gaan we dan weer . . . . . de Reproductiefactor, meestal R-factor genoemd, wordt er aan de haren bijgesleept en we krijgen te dien aanzien weer de nodige sterke verhalen voor de kiezen. Maar bij iedere mie - behalve het pakje - zal, als hij ten einde loopt, deze R-factor naar het zo gewenste niveau afzakken, tot hij tenslotte helemaal uitdooft. Zo is het altijd gegaan en zo zal het ook altijd blijven gaan. Het enige waar we voor uit moeten kijken is dat de eer voor dat afzakken wordt opgeëist door de mensen die geacht worden als deskundige op te treden, maar in werkelijkheid totaal geen vat op de zaak hebben en alleen maar constant achter de feiten aan lopen.

De inkt van vorenstaande waarschuwing was nauwelijks droog of het gedonder begon al, zoals u hieronder kunt lezen:

De wereld is overdekt met virusjes Covid-19. Het leven van deze virusjes volgt het vaste patroon van alle levende wezens: ze leiden een zo goed mogelijk bestaan, onderkennen de problemen die ze tegenkomen maar niet op kunnen lossen en produceren verbeterde versies van zichzelf, die de problemen wel op kunnen lossen, als nageslacht. Muteren noemt men dat. Deze ietwat verbeterde versies zijn nog steeds volbloed Covid-19’s, vergis u niet. Overal zien we deze gemuteerde versies verschijnen, die dankzij de aanpassingen die ze meekregen beter functioneren dan hun ouders, die daardoor uit de markt worden gedrukt en langzamerhand verdwijnen. Dat is de normale gang van zaken, de nieuwe generatie neemt het stokje over, de oude sterft uit.

De bestrijding van Covid-19 is één groot fiasco, de lockdowns en avondklokken hebben een averechts effect: de virusjes lachen er om en vermenigvuldigen zich naar hartelust, het ontredderde en verzwakte mensdom is een gemakkelijke prooi. Het is eigenlijk één grote klucht, waarin de heel kleine virusjes perfect de zwakke plekken van de virologen onderkennen, terwijl die zogenaamd deskundige mensen totaal geen vat hebben op het doen en laten van de virusjes en in volle paniek de gekste bokkensprongen maken.
Eerst kwamen er verhalen dat het virusje het buiten het menselijk lichaam geen half uur kan uithouden. Mondkapjes konden onbeperkt gebruikt worden, je hoefde alleen maar een dagje over te slaan zo nu en dan. Daarna bleek dat het virusje helemaal geen menselijk lichaam nodig heeft om te overleven - een marterachtige, een kat, ze zijn voor dit virusje wat minder appetijtelijk misschien, maar men doet het er mee - en nu is het dan zover dat door het gezantschap van de WHO datgene wordt verkondigd wat de Chinezen meteen al wisten: het virus kan wel eens naar Wuhan gekomen zijn in een lading ingevroren dode beestjes! Het overleeft overal, dat is nu toch wel eens duidelijk.
Wat dachten die WHO-hobbyisten daar nu eigenlijk te vinden wat de deskundigen van de Chinese recherche, gespecialiseerd in het doen van naspeuringen, niet al lang gevonden hadden?
En waarom moet dat virusje nu met alle geweld van vleermuizen op mensen of andere dieren zijn overgesprongen, terwijl daar geen enkel bewijs voor is? Eerst heette het virusje van mensen op nertsen overgesprongen te zijn, nu heet het dat het van nertsen - of bunzings - op mensen is overgesprongen.

Vlak voor wij door Covid-19 werden geveld sloegen wij compleet tegen de grond van verbazing. Een zekere meneer Jaap van Dissel, één van onze meest bekeken tv-sterren, beweerde glashard dat hij zijn hart vasthield met betrekking tot al die nieuwe Covid-19’s met een aanpassinkje die overal opduiken, maar dat overduidelijk was dat dankzij zijn diepe inzicht en de daarop gebaseerde maatregelen het oorspronkelijke virusje aan het verdwijnen was. Het ooievaar-syndroom!

Niemand heeft enig idee van de wegen die door Covid-19 worden bewandeld. Meneer van Dissel en zijn geestverwanten vaardigen wanhopig de ene draconische maatregel na de andere uit, waarvan ze iedere keer opnieuw moeten erkennen dat het gehoopte effect uitblijft. Maar toch gaan ze op de ingeslagen koers door, omdat ze nu eenmaal niet in staat zijn om iets bruikbaars te bedenken. Het resultaat is een compleet verwoeste samenleving.
Geen gemuteerd virusje dat ook maar enig probleem heeft met de draconische maatregelen, het oorspronkelijke virusje gaat gewoon door met datgene waar het toch al mee bezig was: uitsterven.

En daar komt echt geen meneer Van Dissel met zijn opgefokte vliegeniers aan te pas.

Wij hoorden de een of andere hotemetoot eens op de tv sputteren dat hij er niets van begreep dat het aantal besmettingen ondanks de nieuwste lockdown niet zakte, een andere hotemetoot verklaarde er niets van te snappen waarom hij dit jaar met zo weinig griepgevallen werd geconfronteerd. En dat terwijl het toch allemaal volkomen logisch en voor de hand liggend is: bij de lockdown hebben we te maken met het ooievaar-syndroom, Covid-19 en het griepvirus zijn elkaars concurrenten en zolang Covid-19 oppermachtig is krijgt de griep geen kans. Veel corona-doden zouden anders griep-doden zijn geweest.

Bij het ooievaar-syndroom dient men er rekening mee te houden dat het zowel bij het instellen als het opheffen van een lockdown kan optreden. Besmettingen komen in golven en men is geneigd om in te grijpen als de top van zo'n golf bijna bereikt is en te versoepelen als het dal in zicht komt. Maar na een piek komt weer een dal en na een dal komt weer een piek.
Het is jammer dat wij de Belgen niet ernstig kunnen nemen, want wij zouden graag gewezen hebben op één van hun journaaluitzendingen waarin vrijwel zeker het ooievaar-syndroom zichtbaar was, ietwat versterkt door het begineffect van de avondklok. Zo'n begineffect duurt een paar weken, waarna het verdwijnt omdat de tot wanhoop gedreven mensen via de stegen en achtertuintjes elkaar de deur plat lopen, zoals ze dat nu natuurlijk ook al doen. En dan hebben we het nog niet eens over de enorme flatgebouwen met hun liften voor gezamenlijk gebruik en hun kilometers aan galerijen, die een besloten wereld op zich vormen, met een eigen cultuur. Vaak worden ze bewoond door arme mensen, die alleen maar kunnen overleven door binnen hun vertrouwde omgeving steun bij elkaar te zoeken. Afgezien van dit alles moet men gewoon constateren dat de grens bereikt is: de mensen zijn uitgeput en alleen al daarom zijn alle maatregelen, hoe goed ook bedoeld, tot mislukken gedoemd. Zelfs met zeer sterke repressie is 'handhaving' een illusie.
Precies op de top van een golf stelden de Belgen hun avondklok in werking en warempel: het aantal besmettingen zakte meteen!
Het is nu zover dat het zowel met Covid-19 als met de lockdowns en avondklokken volledig uit de hand loopt. Onze tv-sterren beginnen in volle paniek steeds wildere verhalen af te steken en steeds hardere verwijten om zich heen te slingeren. Maar gelukkig - voor hen - zijn er nu de vaccins. Gered door de bel, zegt men in zo'n geval. Wij zullen er verder maar het zwijgen toe doen.

NOS teletekst 8 januari 2021: Veel oversterfte onder kwetsbaren.

In de laatste week van 2020 zijn er zo'n 1700 chronisch zieken, kwetsbare ouderen en mensen met een ernstige geestelijke of lichamelijke beperking overleden. Dat is ongeveer 40% meer dan normaal in die periode.

Voor de rest van de bevolking was het sterftecijfer zoals verwacht mag worden rond deze tijd van het jaar. 2080 mensen overleden, ruim 200 minder dan een week eerder.

Sinds de laatste week van september zijn er volgens het CBS 6700 mensen meer overleden dan normaal in deze periode.

NOS teletekst 22 januari 2021: Kort nieuws binnenland.

Er overlijden nog altijd meer mensen dan gebruikelijk, maar de oversterfte door het coronavirus is vorige week wel afgenomen. Er overleden naar schatting 3835 mensen, meldt het CBS. Dat zijn er zo'n 500 meer dan zonder coronavirus waarschijnlijk het geval was geweest. In de twee weken ervoor was de oversterfte zo'n 800.
De oversterfte van vorige week deed zich enkel voor onder 65-plussers.

In de laatste week van 2020 was er dus een enorme 'oversterfte', uitsluitend onder kwetsbare en oudere mensen, die veertien dagen later nog steeds voortduurde, zij het in afnemende mate en uitsluitend onder oudere mensen. De lockdown was medio december ingevoerd en had geen enkele matigende invloed. Bovendien blijkt hier overduidelijk uit dat de behandelaars totaal geen vat hebben op de ziekte, hetgeen onafwendbaar leidt tot de conclusie dat hun deskundigheid alleen in hun eigen fantasie bestaat. Bestaat er overigens ook niet zoiets als ouderengeneeskunde, geriatrie met een mooi woord? Het blijft doodstil aan die kant, waar toch een verklaring vandaan zou moeten komen. Maar de hele deskundigheid lijkt weer uit gebakken lucht te bestaan.

Vanaf het begin werd duidelijk dat Covid-19 alleen vat heeft op oudere en kwetsbare mensen, de universiteit van Groningen vestigde daar meteen de aandacht op. Naar deze mensen had, naar onze mening, ook meteen alle aandacht uit moeten gaan, in plaats van naar het uit elkaar drijven en massaal testen van de hele bevolking en de verdere toestanden. De gemiddelde mens heeft niets te vrezen, die zal vaak niet eens in de gaten hebben dat hij besmet is en geen extra aandacht nodig hebben. Gelukkig komen nu bij de vaccinatie eerst deze oudere en kwetsbare mensen aan de beurt, maar nog steeds is er geen sprake van een forse uitbreiding, eventueel in een wat aangepaste vorm, van de verpleegcapaciteit, hoewel het enkel en alleen de vrees voor overschrijding van die capaciteit is waar de hele vertoning om draait, iets wat men door alle tamtam rond de aantallen besmettingen bijna zou vergeten. Het aantal besmettingen doet eigenlijk niet ter zake, het gaat om het aantal zieken en dat aantal zal per regio verschillen, zowel door de bevolkingsopbouw als door andere omstandigheden.
Met een wat aangepaste vorm bedoelen wij dat het niet absoluut nodig is dat capaciteitsuitbreiding plaats vindt bij bestaande IC's en dat lang niet voor alle handelingen volledig opgeleide IC-ers nodig zijn. Om het eens simpel te stellen: iedereen is in staat om een koud washandje op een gloeiend voorhoofd te leggen en veel taken die nu door volledig opgeleide, volkomen kapotgedraaide IC-ers worden vervuld zouden best door gewone verpleegkundigen overgenomen kunnen worden of misschien zelfs door ietwat bijgeschoolde vrijwilligers, bijvoorbeeld mensen die als alfahulp veel ervaring hebben opgedaan.
Als alle inspanning zou zijn uitgegaan naar de uitbreiding van de IC-capaciteit, wat bijvoorbeeld had kunnen gebeuren op de plaats- en met de faciliteiten van de volkomen overbodige teststraten, of in leegstaande bedrijfspanden - waar nu volop feest wordt gevierd - zouden nauwelijks verdere maatregelen nodig zijn geweest.

Misschien moest het leger maar weer eens te hulp worden geroepen. Daar hebben ze de kennis en de ervaring om zulks op poten te zetten en ook nog eens het materieel om met spoed noodhospitalen in te richten, met alles er op en er aan. Zoals het nu gaat is het één grote puinhoop en de verpleegkundigen op de IC's raken voor de rest van hun leven zwaar beschadigd, overgeleverd aan afschuwelijke nachtmerries.
Wat zou al dat getest nu eigenlijk op moeten leveren? 'Kijk eens meneer Jansen, u bent positief en met een beetje geluk hebt u minder dan honderd mensen besmet. En dat geldt ook voor u, meneer Pietersen.' Nou ja, het is natuurlijk interessant voor meneer Jansen en meneer Pietersen om zoiets te weten, maar wat heb je er verder aan? Volgens ons is een bezoek aan zo'n teststraat voor velen gewoon een uitje en het nut van de app's zien wij echt niet zitten.

Onderstaand een voorbeeld van de ongrijpbare invloeden die ons lot bepalen en een niet te bevatten golfpatroon in onze wereld veroorzaken.
We gaan daar niet verder op in. We adviseren de mensen die toch graag enig inzicht in deze materie zouden willen verwerven het volgende boek te lezen:
In de ban van het heelal, geschreven door G. L. Playfair en S. Hill.

Medio 2019 hadden wij een mevrouw op visite die in één week tijd vijf 'dierbaren' had verloren. Dat was dus ruim voor Covid-19 zijn slag begon te slaan. Ze was volkomen hoteldebotel en had het niet meer op kunnen brengen om naar de crematie van de laatste te gaan.
Er was aan deze mevrouw iets bijzonders te zien: bij haar ging de REM-slaap dag en nacht door! De ogen schoten constant heen en weer, ook als ze sprak en je daarbij aankeek, het leek alsof ze een stel ruitenwissers in haar hoofd had.
Ongeveer een week later keken wij even naar een tv-uitzending waarin een andere mevrouw een nogal lang verhaal afstak. Zo'n verhaal kan niet in één keer in het werkgeheugen worden geladen, dat gebeurt in etappes waartussen een korte pauze valt (mensen die wat langere pauzes nodig hebben vullen die op met 'uhhh'). Telkens zag men in die pauzes de ogen een paar keer heen en weer schieten.
Ongeveer een jaar later kwam de mevrouw met de ruitenwissers weer op visite. Ze had net de oudste van haar twee zusters verloren. En daar gingen ze weer . . . . .

Wij herinneren ons een uitzending in de serie 'Dokters van morgen'. Normaalgesproken kijken we niet naar dat soort uitzendingen waar we ons alleen maar aan kunnen ergeren, maar soms ontkomt het ons even. In deze uitzending kwam een verschijnsel aan bod waarmee de aarde tegenwoordig als het ware bespikkeld is: de slaappoli, een instelling waar mensen in witte pakjes zich blind staren op zaken waar ze geen begrip van hebben, omdat ze daarvoor nu eenmaal geen opleiding hebben. Enfin, ze hebben veel plezier en dat is ook wat waard. Maar het zou toch wel beter zijn als ze eindelijk eens zouden bevatten dat apneu een doodgewone functie van de hersenen is bijvoorbeeld.
Uiteraard kwam, onontkoombaar, de REM-slaap aan de orde en daar gingen we weer: deze mensen bleken zich in hun hoofd te hebben gehaald dat er zoiets als een standaardduur van de REM-slaap bestaat - uiteraard weer via 'studies' tot stand gekomen - die als altijd bestond uit een gemiddelde van wat er bij een serie proefpersonen in een serie 'studies' te zien was. Het is allemaal volkomen onzinnig en ze komen nooit verder dan het vol enthousiasme wijzen op het bestaan van de REM-slaap, waar ze verder met z'n allen geen zinnig woord over weten te zeggen. Bij de mevrouw met de ruitenwissers moesten na het gelijktijdig overlijden van al die 'dierbaren' met spoed enorme aanpassingen in het geheugen worden doorgevoerd, hetgeen er toe leidde dat de betrokken onderdelen van de hersenen overgingen op dag en nacht doordraaien. In Homo Combinatus vindt u overigens van alles over het droomproces, inclusief de suggestie dat de REM-slaap wel eens zou kunnen dienen voor het koppelen van de twee databases. De REM-slaap is uiteraard onderdeel van het droomproces.

Er is iets wat ons bovenmate interesseert: waarom werd door Oom Donald de mega-order voor beademingsapparatuur bij Philips geannuleerd? Hij houdt zijn kaken stijf op elkaar en Philips lijkt het niet te willen weten. Men kan zo'n order alleen annuleren op grond van een 'hardheidsclausule' in het contract. Dat is een clausule die in werking treedt als er omstandigheden optreden die men niet heeft kunnen voorzien. En zouden al die miljoenen coronalijders nu echt niet moeten weten welke onbekende, niet te voorziene omstandigheden hier spelen?
Een beetje vliegenier zou hier natuurlijk al lang bovenop gesprongen zijn.

NOS-teletekst 15 september 2020:

Op de intensive cares kunnen op dit moment misschien wel drie keer zoveel coronapatiënten terecht als in maart en april, aan het begin van de pandemie. Dat zegt voorzitter Gommers van de NVIC.

De verandering komt doordat de ligduur van patiënten op de IC veel korter is geworden. Patiënten lagen in maart en april gemiddeld 22 dagen op de IC, in juli en augustus minder dan 8 dagen.

De verkorte duur blijkt te komen door de verbeterde behandeling zegt Gommers, die benadrukt dat er meer onderzoek nodig is.
Ook is de kans op overleving beter geworden, terwijl het virus niet milder lijkt te zijn geworden.

Mooi verhaal en leuk gebracht.

Maar . . . . . er is helemaal niets nieuws aan een virusje dat een longontsteking veroorzaakt en de behandeling had vanaf het eerste moment deskundig moeten zijn, gebaseerd op tientallen, zo niet honderden jaren ervaring, in plaats van het amateuristische sederen en daarmee ombrengen van de patiënten. Dat mensen die zich als deskundige opwerpen als overmaatse kleuters met vallen en opstaan alsnog moeten leren wat ze al lang hadden moeten weten is in de grote-mensen-wereld echt niet normaal.

NOS-teletekst 24 december 2020:

Patiënten met het coronavirus die op de intensive care liggen hebben evenveel kans om te overlijden als in de eerste maanden van de virusuitbraak, iets meer dan 30 procent. Dat blijkt uit een analyse van NICE, een stichting van intensivisten die cijfers van de ziekenhuizen verzamelt en analyseert.

Op de "gewone" verpleegafdeling van het ziekenhuis is de sterfte wel gezakt, van 19 procent in maart en april tot 12 procent in september en oktober. Dat komt vooral door betere behandelingen.

Door de betere behandeling stromen ook minder patiënten door naar de IC. Verder is de gemiddelde behandelduur korter.

Bij deze nog even een samenvatting, speciaal voor onze vliegeniers, anders wordt het misschien een beetje te moeilijk.
Het gaat hier in eerste instantie om twee zaken:

-	waarom zag op de IC’s, temidden van een zee aan apparatuur, niemand dat het helemaal mis ging en de patiënten, met hun verstopte vaatstelsel, zelfs hun hart opbliezen?
-	hebben de ‘gesedeerde’ slachtoffers alles bewust moeten ondergaan, zonder de mogelijkheid te hebben om op welke manier dan ook te reageren?

Er wordt vanuit de medische wereld uit alle macht geprobeerd om dit ontzettende debacle stilzwijgend onder het tapijt te vegen.

Er werd zelfs gesuggereerd dat mensen die thuis uitgeziekt waren er slechter aan toe zouden zijn dan zij die de IC hadden overleefd. De reden? Die mensen sliepen meer! Iedere keer staat men weer verstomd van het totale onbegrip in de medische wereld van zelfs de meest basale zaken.

Nadat deze twee vragen opgelost zijn kan verder worden gegaan met de hamvraag:
Ook de hamvraag valt weer uiteen in twee delen.

-	hoe is het mogelijk dat mensen waarvan iedereen denkt dat ze deskundig zijn het presteren om niet anders te doen dan stelselmatig zondigen tegen de allereerste beginselen van de geneeskunde, waar ze blijkbaar geen enkel begrip van hebben, zulks met duizenden doden tot gevolg.
-	hoe is het mogelijk dat deze overduidelijk ondeskundige mensen gewoon als deskundige kunnen blijven functioneren?

Nooit was er een betere aanleiding voor een parlementaire enquête.

Een hele klus, maar wie weet hoeveel vliegen daarbij los komen! Dat kan nog wel eens een profijtelijk zaakje worden! Het wordt natuurlijk ook wel een beetje een zaak van de hand in eigen boezem steken.
Want zonder de totale verloedering van de politiek had de totale verloedering van de medische wereld, waar niemand meer vat op heeft, niet plaats kunnen vinden.

De aanwezigheid van een virusje in het hart van een patiënt was groot nieuws. Oorspronkelijk werd zelfs verkondigd dat de virusjes de wand van het hart zodanig hadden aangetast dat het openscheurde.
Virussen, bacteriën, schimmels, oormijten, ingewandswormen en andere doerakken vestigen zich op plaatsen die geschikt voor hen zijn; voor Covid-19 zijn dat de longen, in het hart kan het weinig uitrichten.
Het zou een godswonder zijn als in het hart van een van virusjes vergeven lichaam geen virusjes aanwezig zouden zijn. Wij zouden op slag bekeerd zijn en trouwe kerkgangers worden.
Vervolgens wierp men zich op de kobaltverbindingen, alsof het niet normaal is dat daar ingeval van ziekte gebrek aan is. De isolerende ommanteling van de zenuwen bestaat uit een kobaltverbinding, andere kobaltverbindingen zijn: vit-A, vit-B, vit-D, vit-K, vit-P. Een zeker teken van gebrek aan dit soort stoffen is het uitvallen van het haar; het gebruikelijke overschot aan mineralen dat anders in het haar gedumpt zou worden, wordt nu voor de wederopbouw van het lichaam gebruikt.
Daarna waren de luchtverversingssystemen aan de beurt. Dat schijnt in deze kringen ook al weer iets helemaal nieuws te zijn, hoewel er in de normale maatschappij al tientallen jaren stennis wordt gemaakt over een door verkeerde ventilatiesystemen vergiftigd ‘binnenklimaat’ in ‘ziek makende gebouwen’. Onze vliegeniers hadden het uiteraard weer eens te druk met . . . . . juist!
Het zal een jaar of vijftig geleden zijn dat we, als bewijs van de vooruitgang van de fotografie, geregeld werden getrakteerd op foto’s, genomen bij tegenlicht, van de druppeltjesregen die vrijkomt bij praten, niezen, hoesten enz. Dat soort foto’s dook in de loop der jaren steeds weer op en wordt nu zelfs in de vorm van opgeleukte filmpjes opnieuw gebracht als de ontdekking van de eeuw.

Het is allemaal ouwe koek, waar geen woord aan verspild zou moeten worden.

MSN 13 augustus 2020: FAQT: Smoking gun: aerosolen bevatten Corona. Het is een debat dat al wordt gevoerd sinds het begin van Corona: kun je het krijgen via de lucht? Een nieuwe studie is heel duidelijk: ja, dat kan. Aerosolen, piepkleine vochtdruppeltjes die mensen uitademen, bevatten levende virussen en kunnen zo anderen besmetten.

Al weer een Wetenschappelijke doorbraak! Het kan niet op blijkbaar, in deze verlichte tijd. De misdadigers die ons, zonder dit Wetenschappelijk Bewijs dat virusjes zich door de lucht kunnen verspreiden, opzadelden met mondkapjes en allerhande andere gekkigheden zouden stevig aangepakt moeten worden! Het zijn misselijk makende speculanten, die geen poot hebben om op te staan. Dat de Wetenschap hen achteraf toch nog een beetje gelijk geeft doet er niet toe.

Het gaat gewoon om kleine druppeltjes in allerhande formaten, waarvan de manier waarop ze zich verspreiden al sinds mensenheugenis bekend- en uit den treure bestudeerd is.
‘Blaf de volgende keer even de andere kant op ja, straks krijg ik het ook nog. En was je in het vervolg eens een beetje fatsoenlijk. Ik kan je op vijf meter afstand ruiken en over een half uur hangt de walm hier nog, ook al zet ik de deuren wagenwijd tegen elkaar open.’

Wij hebben een rotsvast geloof in Wetenschappelijke artikelen en wij accepteren zonder verder nadenken – nergens voor nodig – dat hetgeen daarin vermeld wordt klopt. Als in zo’n artikel staat dat een debat wordt gevoerd sinds het begin van Corona gaan wij zulks niet bestrijden. In tegendeel: wij trekken voor de verandering ook zelf eens een geniale conclusie: wijlen de heer Methusalem moet al Corona hebben gehad!

Wij willen een eventuele enquète-commissie niet bij voorbaat al het gras voor de voeten wegmaaien – wie weet hoeveel vliegen daarmee verloren zouden gaan – en het hier laten bij enige verdere opmerkingen inzake het erbarmelijke niveau van de medische stand, dat er de oorzaak van is dat duizenden mensen op de IC’s een vreselijke dood moesten sterven en de maatschappij volledig werd ontwricht.

Het niveau van deze mensen is zodanig dat een miljoenen kostend samenwerkingsverband van negen universiteiten nodig is om het simpele kopje versterkende bouillon te herontdekken.
De Belgen rekenen we nu maar even mee, anders wordt het zo sneu.

Van hetzelfde niveau is bijvoorbeeld het onderzoek – door een buitenlandse universiteit in dit geval, maar dat maakt weinig uit – dat het Wetenschappelijk Bewijs leverde dat hondjes ondeugend kunnen zijn. Dat onderzoek werd in een echt Scientific Magazine gepubliceerd, het is dus ‘state of the art’ en het werd door de wetenschappelijke wereld gewoon als zodanig geaccepteerd.
Voor hen die dat festijn destijds – een paar jaar geleden alweer waarschijnlijk – gemist hebben, dat ging zo:
Men zet een stuk of wat studenten op een rijtje. Voor elke student staat een bordje met een lekker worstje, naast elke student staat een hongerig hondje. Iedere keer als een hondje het worstje wil pakken wordt dat met een duw en een snauw door de student voorkomen, net zo lang tot de hondjes er de brui aan geven. Een geniale proefopstelling, maar op zich nog niets bijzonders. Dan komt echter het super-geniale, een actie van een niveau dat men alleen in universiteiten aantreft. Dat komt natuurlijk omdat alleen daar professoren aanwezig zijn om dergelijke hoogwaardige onderzoeken in goede banen te leiden. Gaat u even eerbiedig rechtop zitten, dan zullen we het u verklappen: het licht wordt uitgedaan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! En zie wat er gebeurt: de kleine doerakken pakken als de bliksem de worstjes van de borstjes . . . . . ehh . . . bordjes! Bordjes!!

Het Wetenschappelijk Bewijs is geleverd! Hondjes kunnen ondeugend zijn!

Er zijn altijd weer van die politieke onverlaten die zich zo nodig moeten profileren en omdat ze geen redelijk onderwerp kunnen vinden dan maar gaan zeuren dat er betere professoren moeten komen, die desnoods voor veel geld uit het buitenland gehaald moeten worden. Maar nog beter is onbestaanbaar, dat kan een kind toch begrijpen!
Men moet dat soort onverlaten de mond snoeren en hen desnoods al hun vliegen afvangen. Gewoon kaal plukken!

Een ander voorbeeld van het onvoorstelbaar hoge niveau van de medische stand is het neurologisch onderzoek. Dat bestaat steevast uit het volgende: drie meter lopen op sokken. In de meest superieure uitvoering wordt zelfs op blote voeten gelopen! En dan is er nog de overtreffende trap, die eigenlijk te ingewikkeld is om hier te vermelden, want u bent toch te dom om het te begrijpen:
drie meter lopen op blote voeten, waarbij de grote teen van de ene voet telkens tegen de hiel van de andere wordt geplaatst!
In elk van die gevallen trekt de deskundige die het onderzoek verricht uiteraard zijn of haar, op een schat aan medische kennis gebaseerde conclusies. Jammer genoeg is de patiënt per definitie te dom om daar iets van te begrijpen, die krijgt er daarom en alleen daarom niets van te horen. Komt de patiënt zelf met een verklaring dan bestaat de reactie uit een verbijsterde blik, waarna stilzwijgend met de vertoning verder wordt gegaan. Ook op een opmerking van de patiënt dat hij na driehonderd meter in elkaar dondert wordt geen acht geslagen, want zo groot is het kamertje niet en men moet nu eenmaal roeien met de riemen die men heeft!

Er zijn legio voorbeelden, het is geen doen om dat bij te houden en zeker niet om ze hier te bespreken.

Al jaren wordt geprobeerd een opleiding tot stand te brengen die bestaat uit een combinatie van een medische opleiding en een informatica-opleiding. Er komt maar niets van de grond. Sterker nog, boeken als Homo Combinatus, die wel op een dergelijke combinatie zijn gebaseerd, worden uit alle macht tegengewerkt.
Het gevolg is niet alleen dat een ‘neurologisch onderzoek’ vrijwel nooit iets oplevert, maar ook dat de mensen die geacht worden als deskundige de Corona-epidemie te bestrijden, of althans in goede banen te leiden, alleen maar uit hun nek kunnen kletsen.

Deze mensen, met hun antieke denkpatronen, die geen idee hebben van de manier waarop de verschillende onderdelen van de hersenen elkaar beïnvloeden en daardoor ook niet van wat er wel en niet van een mens gevraagd kan worden, zitten dagenlang de televisie te vervuilen met hun maffe grafiekjes en hun wilde fantasieën over hoe ze het mensdom hun wil zullen opleggen en het zullen drillen als een peloton soldaten. Het is volslagen wereldvreemd geklets, dat op de wat langere duur tot steeds zwaardere uitbarstingen aanleiding zal geven.

Vorenstaande twee goed onderbouwde zinnen staan al minstens een half jaar op deze website. Zij worden niet verwijderd.

Van overbelasting schijnen ze nog nooit gehoord te hebben en ze zijn blijkbaar ook niet in staat om te begrijpen dat zij de enigen zijn die zich continu met deze dingen bezig houden, terwijl de rest van het mensdom wel iets anders aan het hoofd heeft.

‘Wij zijn ons brein’ verkondigde eens een bekende Nederlander.

Hij werd bejubeld. Wat een spreker is die man!
Nu deze wijsheid in praktijk gebracht zou moeten worden geven de ‘deskundigen’ echter niet thuis. De uitspraak is misschien ook wel een beetje kort door de bocht, daarom bij deze een kleine verduidelijking: wij zijn niet zozeer ons brein als wel ons geheugen. Al ons handelen is gebaseerd op de routines die daartoe – moeizaam opgebouwd – in ons geheugen aanwezig zijn en onze hele maatschappij is op de aanwezigheid van die routines ingericht. Zonder die routines kunnen we bijvoorbeeld niet gewoon even op een stoel gaan zitten of onze schoenen aantrekken. Eten met mes en vork is onmogelijk zonder gestuntel en gemors, de inhoud van ons glas gieten we over onze kleren.
Hoezeer ons leven gebaseerd is op deze routines zagen we onlangs bij onze koning en koningin, die volautomatisch even met iemand op de foto gingen, precies zoals ze dat altijd gewend waren. Heel sympathiek. Toch zijn het juist deze mensen die zich er, veel meer dan anderen, constant van bewust zijn dat ze geacht worden zulks niet te doen. En minister Grapperhaus, die geacht wordt alle rare regeltjes te 'handhaven' zag daar zelfs op zijn eigen bruiloft geen kans toe.
Evengoed wordt door de ‘deskundigen’ van ons verwacht dat we ons, bovenop onze normale bezigheden, die toch al het uiterste van ons vergen, constant bezig houden met hun rare verzinsels – zoals een juichverbod nota bene – die dwars tegen alle routines in gaan en ons door de daardoor ontstaande overbelasting van onze hersenen finaal slopen! Dat wordt zelfs verwacht van de zwaar overspannen mensen die hun inkomsten weg zien vallen, uitgehongerd en verzwakt bij de voedselbank terecht komen, uit hun huis worden gezet, hun huwelijk zien stranden en geen toekomst meer hebben om naar uit te zien of naar toe te werken.

Als het aantal besmettingen wat zakt heet het: nu zie je maar eens dat onze maatregelen effect hebben!

Als het weer omslaat of het aantal besmettingen om andere redenen toeneemt heet het: nu zie je maar eens wat er gebeurt als jullie niet doen wat wij zeggen!

Er ontwikkelt zich in het laatste geval zo’n soort scenario als het onderstaande, waaruit niemand zich meer los weet te maken: Maar wij krijgen jullie nog wel. Wij, de deskundigen, de echte heersers over dit land, die alle vliegeniers in onze zak hebben, zullen die doodbange lafbekken nog wel eens even een hele serie draconische maatregelen af laten kondigen zodat jullie nog waanzinniger worden van ellende en wij lekker nog meer op de televisie komen om te vertellen hoezeer wij jullie om jullie laakbare gedrag verachten. Jullie geven niets om jullie lief, oud oma’tje hè! Jullie willen alleen maar feestvieren. Wij – pardon, onze vliegeniers – trekken gewoon nog een blikje boa’s open en die gaan voor ons het werk doen. En anders is er nog wel ergens een peloton ME-ers op voorraad met van die mooie schilden en zwiepende stokken en zo om jullie mores te leren en als ook dat niet meer helpt dan bedenken we lekker nog meer rare regeltjes en dan gaan we jullie nog banger maken voor een rare-regeltjes-toekomst, waarin niemand meer werk heeft en iedereen zijn huis wordt uitgezet. Behalve wij natuurlijk.

Daarbij wordt dan ook nog eens geschermd – je moet toch maar lef hebben! – met de enorme hoeveelheden kostbare apparatuur waarmee de IC’s zijn opgetuigd, die indringend in beeld worden gebracht, met zoveel metertjes en schermpjes en knipperende ledjes dat de cockpit van een groot passagiersvliegtuig er bij in het niet valt, geen mens er nog enig overzicht op heeft en het zelfs niet meer tot de volkomen dolgedraaide verpleegkundigen doordringt dat de patiënten bezig zijn kapot te gaan. Dat is niet hun schuld, uiteraard. Als al die apparaten naast de knipperende ledjes en flikkerende schermpjes ook nog eens pieptoontjes produceren moeten de werkomstandigheden voor deze mensen een ware hel zijn.

Wat zouden al die apparaten overigens allemaal aan moeten geven? En wie zou al die gegevens dan maar even moeten verwerken en volgens de roemruchte protocollen moeten documenteren? Zitten we er ver naast als we tot de conclusie komen dat het in feite allemaal nep is, bedoeld om ons te intimideren?

Het is eigenlijk een wonder dat de deskundigen nog steeds niet een verbod op het zweten uitgedacht hebben, hoewel daar vast een enorme winst te behalen is. Een laagje ondoordringbare kunststof in de oksels zou ook overwogen kunnen worden, evenals verplichte openbare wasbeurten met desinfecterende zeep – gemengd, niks geen onderscheid, we zijn allemaal gelijk, nietwaar – onder het toeziend oog van een vooraanstaande vliegenier. En als zelfs een doodgewone minister in staat is om een manier te vinden om de uitstoot van koeien te verminderen door ze half te laten verhongeren zullen onze corona-deskundigen toch warempel wel in staat moeten zijn om ook voor mensen zoiets te bedenken. In het uiterste geval zou een flinke kurk misschien uitkomst kunnen bieden.

Hoewel . . . . . als wij deze hele geschiedenis zo eens bekijken vragen wij ons toch af of de deskundigen zich niet beter zouden kunnen houden aan een bekend Gronings gezegde:

Denkn moutst an peerd overloatn. Da het groter kop as dei.

Mededeling

De tekst die hierna kwam bleek veel weerstand op te roepen. Het zou een zee van tijd kosten om alles te verduidelijken en van aanvullend bewijs te voorzien en die tijd is er eenvoudigweg niet. Bovendien hoeven we niet zo nodig ons gelijk te halen en de ontwikkelingen gaan ook zonder ons wel door, waarbij kennis en inzichten die in de loop der tijd verloren lijken te zijn gegaan weer gemeengoed zullen worden. Vandaar dat het besluit is gevallen om dat deel van het artikel te verwijderen, in plaats van een oneindig gevecht tegen windmolens te beginnen.

Onderstaand een paar aanvullingen op bovenstaande mededeling:

Aan het begin van dit artikel over Corona wordt gewezen op de samenwerkingsverbanden tussen virussen en schimmels, waaronder Aspergilles Niger, een gist.
Op tweede paasdag 2017 was er 's avonds na het journaal een uitzending over een mevrouw die overleden was aan een griep die gepaard ging met een aanval van Aspergilles Niger. Een zuster van de overledene had zich blijkbaar in de materie verdiept. Zij waarschuwde voor Aspergilles Niger en verklaarde zo ongeveer het volgende: Om de paar jaar trekt er iemand aan de bel, maar daarna is het weer stil. Zij maakte zich blijkbaar weinig illusies.
De kennis op dat gebied was toen duidelijk gemeengoed.
Nu, slechts enkele jaren later, hoort men daar niets meer over, hoewel zonder de geringste twijfel gesteld mag worden dat er niets is veranderd. We worden nu overladen met verhalen over allerhande stofjes waaraan gebrek zou zijn en vooral - de grote mode - verhalen over het 'immuunsysteem' dat nog maar één doel voor ogen schijnt te hebben: het toetakelen van het eigen lichaam en overal voor verantwoordelijk lijkt te kunnen worden gesteld.
Ook wij hebben overigens jaren geleden al eens aan de bel getrokkken, zulks naar aanleiding van een krantenartikel over Candida Albicans.

Iets anders waarover wij jaren geleden aan de bel trokken in brieven aan het Ministerie van Volksgezondheid en de Consumentenbond is het gevaar van aquariums (aquaria voor de puntjes-op-de-i-zetters). Het levert allemaal niets op, hoewel wij er een flinke smak documentatie bij deden, onder andere een zeer uitgebreid onderzoek door de universiteit van Praag naar ziekten die van vissen overspringen op vissers en mensen die werkzaam zijn in de visverwerkende industrie. Je schrikt je werkelijk een beroerte als je het leest.
Wij hebben er destijds op aangedrongen dat de verkoop van aquariums zonder uv-filter verboden zou worden. Een aquarium zonder uv-filter is een levensgevaarlijk bezit, zoals wij aan den lijve ondervonden. Uiteraard kwam zo'n verbod er weer niet.
Er is een aflevering in de serie 'Monsters inside me' over een jonge vrouw met olympische aspiraties die ternauwernood een ziekte overleefde die ze uit een aquarium opdeed. Haar sportcarière kon ze wel vergeten. 'En ik had haar nog wel zo gezegd dat ze met de vingers uit dat aquarium weg moest blijven!' zei haar moeder. Een van de virussen die veelvuldig in aquariums worden aangetroffen is het adeno-virus, dat ook bij de Corona-infecties om de hoek komt kijken. Het schijnt dat één op drie van de wat zwaardere mensen die aan een Corona-infectie overlijden geïnfecteerd is met dit virus, dat de aanmaak van vetcellen opjaagt.

Wij gingen er van uit dat tegenwoordig overal waar ontsmetting nodig is met UV-licht wordt gewerkt en dat het dus niet nodig was om daar nog eens de aandacht op te vestigen. Dat blijkt echter een illusie, zoals ons bleek uit een artikel in het blad Huis aan Huis van 25 november 2020: Schoneluchtmachine doodt ook coronavirus. De anti-coronamachine zou het apparaat al worden genoemd! En de bestellingen, onder andere door een ziekenhuis in Londen, beginnen nu, eind december 2020, pas binnen te stromen. Je houdt het niet voor mogelijk! Wij hebben nu maar een kussentje op ons achterhoofd bevestigd, opdat we minder risico lopen wanneer we weer eens stijl achterover slaan van verbazing.